Wielki Mistrz Puccini i jego niezapomniana „Madame Butterfly” powracają

Jedną z najsłynniejszych oper świata, zachwycającą „Madame Butterfly” będzie można zobaczyć i usłyszeć w sobotę 12 czerwca i w niedzielę 13 czerwca na scenie Opery na Zamku w Szczecinie, tym razem w reżyserii Pii Partum, pod batutą Vladimira Kiradjieva.

Po miesiącach obostrzeń, w końcu, wielbiciele opery, będą mogli „dotknąć” wzrokiem i słuchem przedstawienia na żywo, siedząc w sali głównej szczecińskiej Opery na Zamku.

Tragedia japońska w trzech aktach

Madame Butterfly” to jedno z najsławniejszych dzieł w repertuarze operowym. Wysmakowana brzmieniowo, multikolorowa partytura Giacoma Pucciniego opowiada dramatyczną historię związku japońskiej gejszy i porucznika amerykańskiej marynarki, a sposób jej oddziaływania podobny jest poetyce obrazu filmowego.

Madame Butterfly
Fot. Ł. Szełemej©Opera na Zamku

Autorzy libretta nawiązali do kilku źródeł literackich: francuskiej powieści Pierre’a LotiegoMadame Chrysanthème„, opowiadania Johna Luthera LongaMadame Butterfly” i bazującego na nim dramatu Davida Belasco pod tym samym tytułem.

Choć główna postać opery Cio-Cio-San swój przydomek zawdzięcza rodowemu herbowi wyrzeźbionemu w kształcie motyla, to można doszukać się w nim głębszej symboliki.

Madame Butterfly
Fot. Ł. Szełemej©Opera na Zamku

Motyl symbolizuje przecież zarówno piękno, jak i kruchość życia. Chryzantema to zarówno kwiat szczęścia, jak i żałoby.

Butterfly składa się, więc z paradoksów – żyje, by kochać, ale jednocześnie kocha, by umrzeć.

Cio-Cio-San uniesiona uczuciem porzuca religię przodków, gorączkowo szukając nowej tożsamości. Uciekając od przeszłości, nie odnajduje jednak przyszłości. Jej świat rozpada się na naszych oczach w drobny pył, a samobójczy gest ma charakter rytualnego obrzędu.

Madame Butterfly
Fot. Ł. Szełemej©Opera na Zamku

Egzotyczna triada

Pomimo premierowej klęski „Madame Butterfly” szybko osiągnęła sławę, by z czasem – razem z „Traviatą” i „Carmen” – stworzyć triadę najpopularniejszych oper świata.

Butterfly jest najgłębszą psychologicznie ze wszystkich postaci Pucciniego.

Piętnastoletnia gejsza, która szczerze zakochała się w poślubiającym ją nieco dla zabawy poruczniku amerykańskiej marynarki Pinkertonie, prezentowana jest jako bohaterka dynamiczna i wielowymiarowa: pełna wdzięku narzeczona, namiętna kochanka (jeden z najwspanialszych, po Wagnerowskim Tristanie i Izoldzie, duetów miłosnych), oczekująca powrotu ukochanego, wierna żona i kochająca matka.

Madame Butterfly
Fot. Ł. Szełemej©Opera na Zamku

Kreująca jej rolę śpiewaczka musi pokazać różnorodne i niekiedy skrajne emocje, od miłosnego uniesienia i radości aż po rozpacz, która wiedzie bohaterkę do decyzji o odebraniu sobie życia, gdy dowiaduje się, że Pinkerton ma nową, „prawdziwą” żonę.

Fot. Lucyna Boguszewska – Madame Butterfly , Opera na Zamku

Madame Butterfly” to także partia niezmiernie trudna muzycznie, wymagająca od śpiewaczki nie tylko umiejętności oddania dramatycznego wymiaru postaci, ale również znakomitej techniki i kondycji wokalnej.

Fot. Anna Wiśniewska-Schoppa – Madame Butterfly, Opera na Zamku

Jest obecna na scenie przez całe przedstawienie, a śpiewa niemal przez 90 minut – zupełny ewenement w dziejach opery. Nic dziwnego, że tak złożona postać, zadziwiająco skompilowana jak na swój wiek – w I akcie ma ona lat piętnaście, w drugim o kilka więcej – prowokuje do prób nowego jej odczytania, mającego dokonać reinterpretacji dzieła.

W takim właśnie kierunku zmierza propozycja artystyczna Pii Partum. Dla reżyserki drugorzędne w budowaniu postaci stają się japońskie realia i czas akcji. Jej bohaterowie są po prostu współczesnymi mieszkańcami wielkiego miasta, ulegającymi jego rytmowi, żyjącymi w nieustannym pędzie.

Najważniejsze jest jednak przekonanie, że Butterfly to osobowość dążąca do autodestrukcji, która być może od samego początku wie, że jej małżeństwo z Pinkertonem jest „nieprawdziwe” i że zostanie przez niego oszukana i porzucona.

Konsekwentnie zmierza jednak do samozniszczenia, oszukuje się, choć wie, że Pinkerton do niej nie wróci. Jest jednak bohaterką aktywną, działającą w swojej samotności, skontrastowaną ze słabym i pasywnym Pinkertonem.

Fot. Pavlo Tolstoy – Pinkerton, Opera na Zamku

Jej finałowe samobójstwo zdaje się być nie spełnieniem kulturowego rytuału – zgodnego z sentencją wypisaną na mieczu, którym odbiera sobie życie: „Niech z honorem umiera ten, komu los nie pozwolił żyć z honorem” – ale indywidualnym wyborem, dopełnieniem tego, co było dla niej oczywiste zapewne od samego początku.

Reżyserka skupia się na ukazywaniu samoświadomości bohaterki, jej pogłębiającej się samotności, a także dziwnej i tajemniczej przyjemności, jaką daje jej zmierzanie do obranego celu – autodestrukcji.

Szczecińskie przedstawienie nawiązuje do poetyki filmów Larsa von Triera, jest wzbogacone o postać tancerza – alter ego Butterfly, a także o multimedialne projekcje obrazu współczesnego Tokio.

Wizja Pii Partum:

– Zasadniczym punktem w moim odczytaniu tej opery jest to, że słowo „butterfly” interpretuję, jako „ćmę”. Główna bohaterka jest ćmą, osobą, która ma w sobie zakodowany pęd ku samozagładzie.

Jej wybory życiowe prowadzą do samounicestwienia. Brnie w sytuacje, które ją po prostu niszczą.

To kobieta, która zakochuje się w sposób straceńczy, z góry skazany na klęskę. Jest w tym pewna gra ze swoim jestestwem, swoimi uczuciami, swoim życiem. To jest dla mnie w tej operze ciekawe, a nie problem kulturowy, czy małżeństwa biednych Japonek z Amerykanami.

Historia kobiety, która zakochuje się w niewłaściwym człowieku, czeka, tęskni, wręcz wariuje, jest dla mnie absolutnie ponadczasowa. Takich opowieści mamy mnóstwo wokół nas.

Butterfly to ćma – nie motylek. Pędzi ku światłu jak kamikadze. Popełnia samobójstwo – to dowód na chęć samozagłady – z dumą, nie zważając na okoliczności, na dziecko. Jest jak postać szekspirowska, jak Lady Makbet.

Ta opera to melodramat, coś, czego współczesny człowiek się boi, czyli sentymentalności, uczuciowości, wzruszeń. A tą operą się wzruszamy aż do płaczu. I to jest w niej piękne.  

Terminy:

sobota – 12.06.2021 o 19:00

niedziela – 13.06.2021 o 18:00

Czas trwania: ok. 2 godz. 55 min (w tym dwie przerwy)

Miejsce: sala główna

Ceny biletów: 35-85 zł

 Realizatorzy:

Kierownictwo muzyczne Wojciech Semerau-Siemianowski 
Reżyseria Pia Partum
Scenografia i kostiumy Barbara Hanicka
Choreografia Tomasz Wygoda
Reżyseria świateł i projekcje Wojciech Puś
Materiał wideo Masahiro Tachibana
Przygotowanie chóru Małgorzata Bornowska
Asystent reżysera Wiesław Łągiewka
Inspicjent Maria Malinowska-Przybyłowicz
Orkiestra i Chór Opery na Zamku
Dyrygent Vladimir Kiradjiev

Obsada:

Madame Butterfly Anna Wiśniewska-Schoppa (12.06)
Lucyna Boguszewska (13.06)
B.F. Pinkerton
Pavlo Tolstoy
Sharpless Tomasz Łuczak
Suzuki Wanda Franek
Goro Piotr Zgorzelski
Kate Pinkerton Anna Rosa
Książę Yamadori Paweł Wolski
Bonzo Janusz Lewandowski
Komisarz Mirosław Kosiński
Urzędnik cesarski Wiesław Łągiewka
Ćma Patryk Kowalski

 

Program opery „Madame Butterfly”: TUTAJ

 

Dla tych, którzy po raz pierwszy wybiorą się obejrzeć tę niezapomnianą operę, streszczenie w bardzo ciekawej formie.

Autor: Infoludek.pl szczecin@infoludek.pl