Założenia ustawy przedstawili: Marek Gróbarczyk minister gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej oraz Paweł Brzezicki, podsekretarz stanu w MGMiŻ, wspólnie z Pawłem Szałamachą, ministrem finansów.
Ustawa stwarza ramy prawne, organizacyjne i finansowe zapewniające rozwój istniejących i tworzenie nowych podmiotów gospodarczych, które zyskają zdolności zawierania kontraktów i budowy nowych statków morskich, a także śródlądowych i staną się konkurencyjne na rynku globalnym. Ma być stymulatorem rozwoju podmiotów w ramach produkcji komplementarnej w sektorze okrętowym. Umożliwi objęcie statusem specjalnych stref m.in. gruntów przeznaczonych na produkcję okrętową:
– nie będących własnością Skarbu Państwa,
– jednoosobowych spółek Skarbu Państwa,
– jednostek samorządu terytorialnego albo związku komunalnego
Ustawa ma przyczynić się do wykorzystania ogromnego potencjału stoczniowego, przywrócić sektorowi okrętowemu należną pozycję „koła zamachowego” gospodarki morskiej, generującego tysiące miejsc pracy, spowodować, by biura projektowe zaczęły pracować na rzecz polskich stoczni i dla nich tworzyły innowacyjne projekty. Ustawa, według zapowiedzi MGMiŻŚ, ma wejść w życie w styczniu 2017 r.
Prognozy zapotrzebowania na jednostki pływające w latach 2016-2026 w naszym kraju potwierdzają potrzebę uchwalenia ustawy. Wartość kontraktów związanych z budową jednostek szacowana jest na 25 mld zł. Chodzi m.in. o planowane przez MON programy Miecznik, Czapla (budowa 6 jednostek), Orka (3 podwodne jednostki), budowę gazowców (LNG q-flex carriers – 2 jednostki, LNG Feeders/Bunkers – 4 jednostki), promów pasażerskich (ROPAX/LNG-Dual Use – 2 jednostki), odbudowę potencjału rybackiego (ponad 40 kutrów), budowę holowników do obsługi portów (4 jednostki), pogłębiarek (4 jednostki), holowników do konserwacji torów (2). Na tej liście są także jednostki dla sektora offshore, obsługi platform gazowych (co najmniej 2 jednostki) i do obsługi morskich elektrowni wiatrowych (8 jednostek).
Źródło: Zachodniopomorski Urząd Wojewódzki
