Zemsta Nietoperza

Najsłynniejsza operetka świata, dla wielu kwintesencja tego gatunku, została napisana przez czterdziestodziewięcioletniego kompozytora w ciągu zaledwie siedmiu tygodni. Na szczecińskiej scenie wystawiano ją już trzykrotnie: w 1958, 1974 i 1987 r. Pewnie każde pokolenie musi mieć swoją Zemstę nietoperza. Falke i Eisenstein wybrali się na bal maskowy w przebraniu motyla i nietoperza. Eisenstein położył pijanego przyjaciela pod drzewem na Praterze. Rano musiał on przejść w swym karnawałowym stroju przez całe miasto. W akcie zemsty rozpoczyna starannie zaplanowaną intrygę, opartą na motywie przebieranki: przywozi na bal u księcia Orlofsky’ego jego żonę Rozalindę oraz pokojówkę Adelę. Rozpoczyna się przezabawna akcja. Przyłapany kochanek zostaje wzięty za męża i musi ponieść konsekwencje jego niecnych czynów… Wszystko jednak nazajutrz się wyjaśnia i kończy dobrze – jak to w operetce. A śmiech towarzyszy dziełu już od pierwszych dźwięków uwertury.