Zakała

Co może wyniknąć z, przypadkowego skądinąd, spotkania zawodowego zabójcy i życiowego nieudacznika? Z pewnością nic dobrego. I to dla obu bohaterów. Pignon, który jest fotografem, ma zrobić zdjęcia świadka koronnego, który będzie zeznawał w ważnej sprawie. Ralf, zabójca – ma tego świadka zabić. Obaj zameldowali się w hotelu położonego naprzeciwko gmachu sądu. Z okna w pokoju Ralfa doskonale widać wejście do budynku Pignon, to ulubiony bohater Vebera – pojawia się w kilku jego sztukach. Poznaliśmy go w „Kolacji dla głupca”, a teraz powraca w komedii pt. „Zakała”. To ciągle ten sam życiowy nieudacznik. Odeszła od niego żona, która nie zamierza wrócić, mimo jego błagalnych telefonów. Pignon postanawia więc popełnić samobójstwo, ale to mu się również nie uda … A kiedy w całe zamieszanie zostaje – wbrew swej woli – wciągnięty morderczy snajper mieszkający w sąsiednim pokoju akcja zaczyna nabierać tempa, sytuacja się gmatwa, a próby jej rozwikłania powodują jeszcze większe komplikacje…