Czego nie widać

To jest farsa na dziewięcioro aktorów, ośmioro drzwi, jedno okno, parędziesiąt rekwizytów, w tym talerz sardynek i telefon. A na dodatek rzecz dzieje się w teatrze, aktorzy występują zarówno w rolach, jak i ‚prywatnie’ czyli liczbę grających postaci należy – w praktyce – pomnożyć przez dwa. Teatr w teatrze…