Jak powinna wyglądać pierwsza umowa B2B programisty?

Istnieje wiele sposobów na zostanie programistą-freelancerem i choć nie w każdym przypadku trzeba zakładać działalność gospodarczą, to jednak w branży IT zdecydowany prym wiodą relacje business to business (B2B), czyli relacje pomiędzy przedsiębiorcami. Sprawdź, jakie działania podjąć, aby zawrzeć swoją pierwszą umowę B2B zgodnie z prawem i na co zwrócić uwagę, by umowa dobrze chroniła Twoje interesy.

W telegraficznym skrócie, aby zostać przedsiębiorcą, należy przede wszystkim:

• zarejestrować jednoosobową działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG),
• wybrać formę opodatkowania PIT,
• zdecydować o korzystaniu z ulgi na ZUS (uwaga: jeśli Twoim klientem jest dotychczasowy pracodawca, to co do zasady nie możesz skorzystać z ulgi na ZUS),
• zdecydować o opodatkowaniu podatkiem VAT.

Po dopełnieniu wszystkich formalności, nadchodzi czas zawarcia pierwszej umowy. Aby była to umowa B2B, to Twoim klientem musi być przedsiębiorca, a więc osoba tak jak Ty zarejestrowana w CEIDG albo np. spółka akcyjna lub spółka z o.o. Poniżej znajdziesz 8 postanowień umowy, na które warto zwrócić uwagę.

1. Prawa i obowiązki stron

Powinny być sformułowane w sposób zrozumiały oraz być dobrze wyważone – obu stronom powinny przysługiwać zarówno prawa, jak i obowiązki.

2. Wynagrodzenie

Należy je wskazać kwotowo (np. ryczałt lub stawka godzinowa). Pamiętaj o precyzyjnym określeniu terminu wypłaty. Zwróć uwagę, że w kwocie netto zawiera się także Twój podatek dochodowy i składki ZUS – ostatecznie w Twojej kieszeni zostanie mniejsza suma.

3. Prawa autorskie

Zdecyduj, czy przeniesiesz prawa autorskie na klienta, czy tylko udzielisz mu licencji. Ma to znaczenie z punktu widzenia tego, czy stworzone utwory będą mogły być jeszcze przez Ciebie wykorzystane. Pamiętaj, że jeśli korzystasz ze źródeł Open Source, to w grę wchodzi wyłącznie udzielenie licencji.

4. Przerwy w świadczeniu usług

Sprawdź, czy Ci przysługują oraz czy otrzymasz za ten czas wynagrodzenie. Zadbaj o to, aby nie płacić kar za nieobecność z powodu choroby lub nagłego wypadku, a także o możliwość wyznaczenia zastępcy.

5. Zakaz konkurencji

Zadbaj o precyzyjną definicję działalności konkurencyjnej oraz o ograniczenie zakazu w czasie. Jeśli zakaz ma obowiązywać także po rozwiązaniu umowy, wynegocjuj dla siebie wynagrodzenie za czas, w którym Twoje możliwości zarobkowe będą z tego powodu ograniczone.

6. Poufność

Upewnij się, że rozumiesz, które informacje zaliczają się do informacji poufnych. Zadbaj o to, aby sam fakt współpracy nie był objęty tajemnicą – w przeciwnym razie, po rozwiązaniu umowy możesz skończyć z „dziurą” w CV i portfolio.

7. Kary umowne

Naliczenie kary nigdy nie powinno być zaskoczeniem, zatem okoliczności te powinny zostać precyzyjnie opisane. Zwróć uwagę, aby wysokość kar nie była oderwana od rzeczywistości (np. 100.000 EUR przy miesięcznym wynagrodzeniu rzędu 10.000 PLN).

8. Rozwiązanie umowy

Takie prawo powinny mieć obie strony, na równych zasadach. Okres wypowiedzenia powinien być jednakowy dla wszystkich.

Pamiętaj, że w przypadku umowy B2B nie chroni Cię Kodeks Pracy i musisz samodzielnie zadbać o właściwe zabezpieczenie swoich interesów. To, co zostanie podpisane, będzie musiało zostać zrealizowane, nawet jeśli będzie dla Ciebie niekorzystne i tylko w skrajnych przypadkach możliwe będzie dochodzenie ochrony prawnej przed sądem. Czytaj ze zrozumieniem, a w razie wątpliwości – zasięgnij porady radcy prawnego.

Autor: Paulina Piątek, radca prawny